Rothemermolen op de valreep gered

Bron: Limburgs Dagblad
Door: René Willems

De Rothemermolen is op de valreep gered. Net vóórdat de toegezegde rijkssubsidie vervalt, heeft de provincie ingestemd niet een spitsvondig financieringsplan voor de restauratie.

Aan wiens geniale brein het plannetje is ontsproten, is niet duidelijk. Maar de bedenker gaat de geschiedenisboeken in als de redder van de Rothemermolen: met een onorthodox financieringsplan kan de watermolen aan ’t Klein Geultje in Rothem alsnog gerestaureerd worden.
Het was vijf voor twaalf, zegt Jaap Zomerplaag van de gemeente Meerssen: „Het Rijk zegde subsidie toe voor de restauratie van de molen. Maar we moesten beginnen, anders verviel die toezegging.”
Het probleem was dat eigenaar Wim Habets de financiering met die subsidie van het Rijk niet rond kreeg. Daarom wilde hij naast de watermolen enkele woningen bouwen. Met de winst die hij daarmee binnenhaalde, kon hij de molen zelf – vanaf de 14de eeuw al nauw verbonden met kasteel Vaeshartelt, een eindje verderop – bekostigen. Aanvankelijk wilde de provincie daar niet aan meewerken, omdat het terrein niet binnen de ‘rode contouren’ viel: de beruchte vlekken waarbuiten absoluut niet gebouwd mocht worden.
„Gelukkig heeft de provincie dat beleid later wat afgezwakt”, zegt wethouder John Ummels van Meerssen, „waardoor er onder bepaalde voorwaarden wellicht toch woningen konden komen.”
Vervolgens bleken die voorwaarden echter een nieuw struikelblok te vormen. Ditmaal lag het probleem op financieel vlak. Het ging om landbouwgrond, maar de provincie eiste dat daar de normale prijs voor bouwgrond voor werd betaald. De extra opbrengst zou worden geïnvesteerd in natuur.
Het project werd daardoor zo duur, dat Habets de financiering nog steeds niet rond kreeg. De plannen raakten opnieuw in het slop. En ondertussen ging het verval van de Rothemermolen voort: de molen viel ten prooi aan vandalisme en brandstichting.
Tot iemand een bijzonder idee kreeg: kan dat geld voor die natuur niet in de restauratie van de molen worden gestoken, als cultuurhistorisch element in de Landgoederenzone aan de noordkant van Maastricht? Uiteindelijk stemde de provincie in met het voorstel.
Het betekent dat de Rothemermolen op de valreep toch nog gerestaureerd kan worden. Voor het gebouw zelf heeft Habets nog geen bestemming gevonden: „We denken in eerste instantie aan wonen, zodat het bestemmingsplan niet gewijzigd hoeft te worden. Maar wellicht kan de toekomstige bewoner de zijvleugel gebruiken als praktijkruimte of zo.”
Achter het terrein komen vier bouwkavels. De huizen die daar verrijzen, moeten qua stijl aansluiten bij de architectuur van de oude graanmolen. De cour vóór het hoofdgebouw wordt, net als vroeger, een tuin in Engelse stijl.