Verstoring door agrarische grondgebruik moet beter worden onderbouwd
Raad van State verwerpt het bestemmingsplan Buitengebied Peel en Maas op enkele archeologische aspecten
Bron: Persbericht SAAL
In februari 2013 heeft de gemeente Peel en Maas haar nieuwe bestemmingsplan Buitengebied vastgesteld. De Stichting Archeologie Actueel Limburg (SAAL) heeft hierop -na het inwinnen van adviezen van de Archeologische Vereniging Limburg (AVL), Het Archeologie Bureau en de AWN Vereniging van Vrijwilligers in de Acheologie- beroep aangetekend. SAAL was van mening dat de gemeente op een aantal punten te weinig rekening hield met de archeologische belangen. De Raad van State (RvS) heeft SAAL op 24 december jl. op een aantal punten van haar beroep gelijk gegeven.
Het belangrijkste onderdeel van het beroep van SAAL was het in opdracht van de gemeente uitgevoerde verstoringsonderzoek dat resulteerde in een verruimde diepte-ondergrens van 60 cm minus maaiveld. SAAL is van mening dat de steekproef niet of onvoldoende onderbouwd is en dat de conclusies van de onderzochte percelen niet zonder meer kunnen worden doorgetrokken naar ogenschijnlijk gelijkaardige percelen die niet onderzocht zijn.
De RvS heeft deze stelling overgenomen, heeft de betreffende artikelen in het vastgestelde bestemmingsplan geschorst en heeft ter bescherming van de archeologie een voorlopige voorziening getroffen om ongewenste gevolgen te voorkomen: de diepte-ondergrens moet ook in de aangewezen agrarische gebieden vooralsnog 40 cm minus maaiveld blijven. Voorts heeft de RvS ook aangegeven dat de oppervlakte-ondergrens van 250 m² onvoldoende gemotiveerd is. De gemeente had deze in het bestemmingsplan verruimd met als argumentatie dat de kosten en tijd die gemoeid zijn met onderzoek van de ‘kleinere’ plangebieden c.q. ontwikkelingen niet in verhouding staan en dat de wetenschappelijke waarde niet groot zal zijn. De RvS betwist dit en eist een betere onderbouwing, wil de gemeente de oppervlakte-ondergrens opnieuw verruimen. Ter bescherming van de archeologie in de oude historische kernen heeft de RvS een voorlopige voorziening getroffen om ongewenste gevolgen te voorkomen: de oppervlakte-ondergrens moet vooralsnog 100 m² blijven.
SAAL acht deze uitspraak belangrijk voor de wijze waarop gemeenten omgaan met archeologische waarden. Duidelijk is nu dat het opstellen van een verstoringenkaart zonder zorgvuldig uitgevoerd veldonderzoek, al dan niet door middel van een steekproef, niet zondermeer tot een beperking van de archeologische onderzoeksplicht leidt. Nogmaals is aangegeven dat gemeenten weliswaar een beleidsvrijheid hebben, maar de onderbouwing van de door hen gemaakte keuzes moet goed gemotiveerd zijn. SAAL is ten alle tijde bereid om met eenieder om tafel te gaan zitten en te bekijken hoe een goede onderbouwing en motivatie van beleidskeuzes verkregen kan worden.
Voor meer informatie, kunt u contact opnemen met dhr. W. Vroom (secretaris van SAAL): wr.vroom@ziggo.nl.